Ciekawe Badania
Skip to content Skip to navigation
 
1.
2.
3.
4.

Szpiczak mnogi

Szpiczak mnogi

Parse error: syntax error in /www/ciekawebadania_www/www/ciekawebadania.pl/modules/php/php.module(80) : eval()'d code on line 17
Szpiczak mnogi
opis
zalecenia żywieniowe

Pacjentom biorącym udział w badaniu gwarantujemy:

  • dostęp do nowoczesnej metody leczenia będącej w fazie badawczej, niedostępnej jeszcze na rynku medycznym
  • stałą opiekę lekarza i koordynatora badania
  • bezpłatną diagnostykę niedostępną w trakcie standardowego leczenia
  • posiłki w trakcie wizyt
  • terminowy zwrot wszystkich kosztów dojazdu do ośrodka 
  • najwyższe standardy medyczne i etyczne
  • przyjazną atmosferę w nowoczesnym ośrodku 
  • dogodną lokalizację
  • poufność danych
  • przeprowadzenie leczenia zgodnie z obowiązującym prawem unijnym i polskim

 

Badanie I

Wieloośrodkowe, randomizowane, otwarte badanie fazy 2, oceniające bezpieczeństwo i skuteczność trzech różnych schematów leczenia doustnym panobinostatem w skojarzeniu z podawanym podskórnie bortezomibem i doustnym deksametazonem, u pacjentów chorujących na szpiczaka plazmocytowego ze wznową lub wznową/opornością choroby, którzy otrzymywali wcześniej leki immunomodulujące.

https://clinicaltrials.gov/ct2/show/NCT02654990?term=CLBH589D2222&rank=1

 

Badanie II

Randomizowane, kontrolowane za pomocą placebo, prowadzone metodą podwójnie ślepej próby badanie 3fazy 3 oceniające leczenie podtrzymujące podawanym doustnie iksazomibem u pacjentów z nowo rozpoznanym szpiczakiem mnnogim po leczeniu wstępnym, którzy nie zostali poddani przeszczepowi komórek macierzystych.

https://clinicaltrials.gov/ct2/show/NCT02312258?term=C16021&recrs=ab&rank=1

 

iksazomib - Badanie kliniczne C16021 dla osób z nowo rozpoznanym szpiczakiem mnogim po leczeniu wstępnym, którzy nie zostali poddani przeszczepowi komórek macierzystych i u których przeszczepienie komórek macierzystych jest przeciwwskazane z powodu wieku (≥ 65 lat) lub chorób współistniejących.

 

Badanie to ma na celu określenie, czy stosowanie leku iksazomib jako leczenia podtrzymującego po standardowym leczeniu przedłuża okres, w którym nowotwór u pacjenta jest nieaktywny.

 

Osoby potencjalnie kwalifikujące się do udziału w tym badaniu klinicznym to osoby:

  • pełnoletnie
  • u których niedawno zdiagnozowano szpiczaka mnogiego
  • u których wystąpiła znacząca odpowiedź na leczenie wstępne i nie minęło 60 dni od zakończenia leczenia wstępnego do rozpoczęcia leczenia w badaniu klinicznym
  • które nie przechodziły  przeszczepu komórek macierzystych

 

Istnieją również inne kryteria kwalifikujące do udziału w tym badaniu, jednak zostaną one przedstawione i omówione przez zespół badania. Zespół badania omówi także potencjalne korzyści i zagrożenia związane z udziałem w tym badaniu i wyjaśni na czym polega udział w nim.

 

Pacjenci, którzy zostaną zakwalifikowani do udziału w tym badaniu, zostaną losowo przydzieleni do jednej z dwóch grup leczenia  (jak w rzucie monetą).

 

  • Grupa leczenia nr 1 będzie otrzymywać lek badany, czyli iksazomib
  • Grupa leczenia nr 2 będzie otrzymywać placebo (kapsułkę niezawierającą aktywnego leku)

 

Szansa na otrzymywanie badanego leku – iksazomibu – wynosi 60%. Przez cały okres badania zarówno pacjent, jak i lekarz prowadzący badanie nie będą wiedzieć, do jakiej grupy leczenia dany pacjent został przydzielony.

W razie jakichkolwiek dalszych pytań na temat badania klinicznego C16021 prosimy o kontakt na numer podany poniżej. Skontaktowanie się z nami nie zobowiązuje do udziału w badaniu.

 

Badanie III

Jesteś zainteresowany wzięciem udziału w badaniu nowego leku na szpiczaka mnogiego? Zapraszamy do uczestnictwa w badaniu klinicznym w naszym Ośrodku Badawczym.

 

Do udziału w badaniu mogą zgłaszać się osoby pełnoletnie:

  • u których niedawno zdiagnozowano szpiczaka mnogiego i nie były wcześniej podane żadnemu leczeniu oraz nie kwalifikują się do przeszczepienia komórek macierzystych
  • po pierwszej linii leczenia
  • lub po drugiej linii leczenia

 

Aby zakwalifikować się do udziału w badaniu, należy spełniać także inne dodatkowe kryteria. Pacjenci, którzy zakwalifikują się do badania, otrzymają daratumumab, a wszelkie wymagane testy medyczne zostaną przeprowadzone bezpłatnie.

 

 

Jeżeli masz zdiagnozowanego szpiczaka mnogiego i chcesz wziąć udział w badaniu klinicznym, zadzwoń na bezpłatną infolinię 800 170 370 lub wypełnij formularz zgłoszeniowy. 

 

 

Co to jest szpiczak mnogi?

Szpiczak mnogi (inaczej szpiczak plazmocytowy) jest rozsianym nowotworem złośliwym. W przebiegu choroby dochodzi do nadmiernego namnażania się nieprawidłowych komórek plazmatycznych (komórek układu odpornościowego – limfocytów B). Komórki te lokalizują się w szpiku kostnym zakłócając proces wytwarzania prawidłowych elementów morfotycznych krwi (krwinek czerwonych, białych i płytek krwi), a także powodując rozrzedzenie struktury, bóle, a czasami nawet złamania kości. 

  

Szpiczak plazmocytowy wywoływany jest najprawdopodobniej działaniem kilku różnych czynników (środowiskowe, genetyczne, chemiczne, promieniowanie). Jest jednym z najczęstszych nowotworów hematologicznych. Choroba występuje częściej u mężczyzn niż u kobiet oraz dwukrotnie częściej u osób rasy czarnej niż kaukaskiej. Większość przypadków (90%) odnotowuje się u osób powyżej 50. roku życia. Nie występuje u dzieci i niezwykle rzadko rozpoznaje się ją u osób poniżej 30. roku życia. W Polsce corocznie diagnozowanych jest 1 500-2 000 pacjentów.

Jakie są objawy szpiczaka mnogiego?

Szpiczak mnogi może wywoływać bardzo różne, mało charakterystyczne objawy, często kojarzone z innymi chorobami (np. przeziębieniem). Do najczęstszych objawów szpiczaka należą: 

  • bóle kości, złamania i obrzęki w przypadku uszkodzeń kości,
  • zmęczenie i osłabienie w przypadku anemii,
  • upośledzone krążenie krwi i czasem uszkodzenie nerek w przypadku podniesionego stężenia białka monoklonalnego,
  • zaburzenia sprawności umysłowej, zaparcia, odwodnienie, osłabienie, zmęczenie i zaburzenie rytmu serca w przypadku podniesienia stężenie wapnia w surowicy krwi,
  • częstsze infekcje i dłuższy okres zdrowienia w przypadku upośledzenia funkcji układu odpornościowego. 

 

Rozwój choroby jest wieloetapowy. Szpiczak plazmocytowy może mieć bardzo różny przebieg, inny u każdego chorego, w zależności od:

  • rozległości zmian w szpiku kostnym
  • umiejscowienia zmian (np. kości kręgosłupa, miednicy, kończyn górnych lub dolnych)
  • aktywności komórek szpiczakowych.

Jaka jest diagnostyka szpiczaka mnogiego?

Postawienie diagnozy często nie jest łatwe, ponieważ dolegliwości dotyczą różnych narządów. Diagnozy oraz określenia czynników rokowniczych dokonuje hematolog na podstawie analizy:

  • badań krwi i moczu, 
  • badań radiologicznych (dla dokładniejszego zobrazowania konkretnych zmian stosuje się tomografię komputerową lub rezonans magnetyczny) kośćca, 
  • biopsji szpiku (oraz badań cytogenetycznych). 

Jakie jest leczenie szpiczaka mnogiego?

Pomimo, iż w chwili obecnej szpiczak mnogi pozostaje nadal chorobą nieuleczalną, istnieje wiele sposobów terapii. Proponowane leczenie może być bardzo różne, odpowiednio dobrane może powstrzymać rozwój szpiczaka mnogiego i spowodować, że choroba – choć nieuleczalna – będzie trwać przez wiele lat jako choroba przewlekła. Przed opracowaniem strategii postępowania i leczenia chorego, niezwykle ważne jest ustalenie stopnia zaawansowania choroby i rokowania. Wybór terapii jest uzależniony od wielu czynników, między innymi od wieku, ogólnego stanu zdrowia oraz stopnia, w jakim choroba upośledza życie chorego. 

 

Chorzy bez objawów klinicznych podlegają obserwacji. Natomiast objawową postać szpiczaka mnogiego leczy się stosując schematy trójlekowe oparte na nowych lekach, chemioterapii i steroidoterapii celem zniszczenia komórek nowotworowych. W bardziej zaawansowanych stadiach choroby chemioterapia łączona jest z przeszczepieniem szpiku lub komórek macierzystych szpiku kostnego. Aby zahamować proces niszczenia kości, często stosuje się radioterapię oraz przeprowadza specjalistyczne operacje ortopedyczne.

 

W terapii szpiczaka mnogiego ważna jest również rehabilitacja oraz wspomagające leczenie objawowe (podawanie leków przeciwbólowych, leczenie niedokrwistości, profilaktyka przeciwzakrzepowa, zwalczanie infekcji).

 

 

 

Właściwe żywienie w chorobach nowotworowych jest niezmiernie istotnym elementem leczenia. Odgrywa również znaczącą rolę w profilaktyce zachorowania na raka. Dietoterapia w onkologii, tak jak w przypadku innych schorzeń opiera się o podstawowe zasady prawidłowego żywienia – regularne spożywanie posiłków, niewielkich objętościowo, zbilansowanych oraz urozmaiconych. Tu ogromne znaczenie obok ilości ma również jakość spożywanych produktów. Dieta powinna uwzględniać indywidualne zapotrzebowanie (wiek, płeć), rodzaj choroby, jej zaawansowanie, etap leczenia, schorzenia towarzyszące, dolegliwości oraz możliwe skutki uboczne stosowanych terapii onkologicznych. Istotnym punktem jest leczenie i zapobieganie niedożywieniu i wyniszczeniu, które może utrudniać lub wręcz uniemożliwiać skuteczne leczenie, także ograniczanie procesów zapalnych oraz poprawa odpowiedzi układu immunologicznego.

 

Poniżej prezentujemy najistotniejsze zalecenia:

  • ogranicz spożycie węglowodanów (cukrów) – mowa nie tylko o cukrze krystalicznym, ale również produktach z tzw. ‘białej mąki’ – czyli wysoko oczyszczonego ziarna pszenicy – mąka pszenna, makarony, kluski, pieczywo pszenne/jasne, słone przekąski (krakersy, paluszki, precle itp.), wyeliminuj nawyk słodzenia napojów i potraw
  • wybieraj produkty od lokalnych, zaufanych dostawców – unikaj jaj, mięsa ryb oraz zwierząt z hodowli masowych; wybieraj warzywa i owoce z bio-upraw, wykorzystujących naturalne środki ochrony roślin (unikaj produktów, które mogą być skażone pestycydami)
  • dbaj o tzw. gęstość energetyczną i odżywczą posiłków – wybieraj posiłki i produkty, które w niewielkiej objętości dostarczają więcej kalorii i składników odżywczych, np. na śniadanie zamiast mleka z płatkami kukurydzianymi, wybierz ser twarogowy z awokado, cebulą dymką, zarodkami pszennymi i pomidorkami koktajlowymi
  • wypijaj ok. 2 litrów niesłodzonych płynów dziennie – najlepiej, aby była to dobra jakościowo zielona herbata (parzona 8-10 minut), niskosodowa woda średniozmineralizowana, woda z cytryną, lub np. kawa z cykorii
  • włącz do jadłospisu warzywa kapustne – m.in. kapusty, brokuły, brukselka – najlepiej w surowej postaci, lub krótko gotowane/ blanszowane (kapusty również w formie kiszonej); nie unikaj cebuli oraz czosnku (najlepiej, aby były surowe, drobno poszatkowane)
  • spośród owoców wybieraj owoce jagodowe – jagody, maliny poziomki, truskawki, porzeczki, jeżyny (również mrożone)
  • dbaj o odpowiednią podaż nienasyconych kwasów tłuszczowych w diecie – omega-3 (bogatym źródłem jest olej lniany oraz konopny, rzepakowy, inne źródła to ryby, dziczyzna i mięso zwierząt pastwiskowych, orzechy włoskie, migdały, siemię lniane, zielone sałaty liściaste, kiełki), omega-6 – łatwiej dostępny niż omega-3 (m.in. olej słonecznikowy, z orzechów włoskich oraz z pestek winogron, z wiesiołka, ogórecznika)
  • spożywaj produkty fermentacji mlekowej, np. maślanki, twarogi, jogurty, sery (sery pleśniowe, tj. roquefort nie są polecane dla osób z obniżoną odpornością), kiszona kapusta, kiszone warzywa
  • stosuj w kuchni: przyprawy (zamiast nadmiernych ilości soli) – zwłaszcza kurkumę (z niewielkim dodatkiem pieprzu, w połączeniu z produktami zawierającymi tłuszcz, lub z niewielką ilością tłuszczu, np. oliwy) – dodawaj ją po zakończeniu gotowania (w sprzedaży dostępne są również świeże kłącza kurkumy); kakao (jeśli w postaci czekolady, to takiej o zawartości kakao > 70% i bez dodatku cukru);
  • nie spożywaj produktów, które podejrzewasz że są zepsute, nadgniłe, spleśniałe – nie wykrawaj zepsutej części, wyrzuć cały produkt
  • staraj się, aby w Twojej kuchni dominowały produkty nieprzetworzone, świeże; unikaj produktów w proszku, instant, błyskawicznych, gotowych dań, produktów konserwowanych itp.

 

Jakość i dobór produktów jest niezmiernie istotny, nawet jeśli nie masz apetytu nie sięgaj po byle jakie przekąski (zwłaszcza słodycze). Jadłospis bazujący na powyższych zaleceniach powinien zostać indywidualnie dopasowany do potrzeb organizmu na danym etapie choroby, skonsultowany z lekarzem lub dietetykiem.

 

Obok odpowiedniej diety pamiętaj także o codziennej dawce ruchu (najlepiej na świeżym powietrzu), która nie tylko wzmocni mięśnie, pozwoli zachować sprawność, dotleni komórki, ale również wpłynie na polepszenie samopoczucia i nastroju oraz pozwoli na syntetyzowanie witaminy D przez skórę.